Tag: Earlybirds (Pagina 1 van 2)

Earlybird Sem

Op een hele bijzondere dag mocht ik op bezoek bij Sem in het Sint Jans Gasthuis in Weert. Het was namelijk de verjaardag van de papa van Sem, bovendien mocht Sem voor de eerste keer in bad.

Toen ik bij het ziekenhuis aankwam lag Sem nog lekker te slapen en hebben papa en mama hem wakker gemaakt om lekker in bad te gaan. De kleine man genoot van het warme water en de stemmen van papa en mama, hij werd er heerlijk relaxed en zen van. 

Na het badje kon Sem papa verrassen met een mooi knutselwerk dat hij met een beetje hulp van de verpleging had gemaakt. Daarna mocht hij lekker bij mama drinken en ondertussen vertelde mama dat ze met wat lichte klachten voor de zekerheid even contact had opgenomen met de verloskundige. Toch maar een extra controle en naar het ziekenhuis en toen bleken de waardes niet goed en werd mama opgenomen met een zwangerschapsvergiftiging. Daarna ging het snel en werd Sem al geboren na een zwangerschap van 33+3 weken. Gelukkig gaat Sem iedere dag met kleine stapjes vooruit.

Groei maar goed, lieve Sem. Ik wens jou en je papa en mama het allerbeste.

Hopelijk mag je snel naar huis!

 

 

Stichting Earlybirds  verzorgt fotoreportages in het ziekenhuis van te vroeg geboren kindjes. Als je kindje geboren wordt voor de 37 weken zwangerschap en naar verwachting minimaal 3 weken in het ziekenhuis moet blijven, kun je een reportage aanvragen. Nadat je een reportage hebt aangevraagd, wordt deze door de planner aan een fotograaf gekoppeld. 

De fotograaf neemt vervolgens contact op met de ouders om een afspraak te maken. Over het algemeen komen we langs tijdens een verzorgings- of buidelmoment zodat we gevarieerde foto’s kunnen maken. Bij de een reportage voor Stichting Earlybirds raak ik zelf het kindje niet aan, ik leg de situatie vast zoals hij is. 

Deze foto’s zijn later heel waardevol om de heftige start te verwerken en om aan je kindje te laten zien hoe de routine in het ziekenhuis was. 

Earlybird Max

Na een lange pauze in verband met de coronamaatregelen en de lockdown mocht ik eindelijk weer op pad om een fotoreportage voor Stichting Earlybirds. Ik mocht op bezoek bij Max. Max is in Maastricht geboren na een zwangerschap van 29 weken. Gelukkig deed Max het zo goed dat ze al eerder dan verwacht groen licht kregen om naar Roermond te verhuizen. Het was alleen nog wachten op een plekje in Roermond. Op het moment dat ik binnenkwam lag Max lekker bij mama op schoot. Hij was die ochtend al lang wakker en had een beetje geprutteld, maar tijdens de reportage was daar niks van te merken. Na een lekker badje en nieuwe outfit heeft hij nog een beetje uit de fles gedronken en de rest via de sonde gekregen. Daarna mocht Max lekker buidelen met papa.

Lieve Max, wat ben je toch een kanjer! Super fijn dat je inmiddels lekker thuis bent. Ik wens jullie heel veel liefde en geluk en hopelijk tot ziens!

Earlybird Veere

Ik mocht namens Stichting Earlybirds op 10 maart bij Veere op bezoek in het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven. Nog net op tijd, want een dag later werd bekend dat er in de regio Brabant geen reportages meer gedaan konden worden in verband met alle maatregelen rondom het coronavirus.

Veere is geboren na een zwangerschap van 32 weken en 6 dagen. Ze heeft flinke stappen gemaakt en tijdens de reportage mocht ze overdag al langere tijd van de monitor. Ze lag heerlijk tegen mama aan te slapen toen ik binnenkwam en ik werd meteen op een paar lieve lachjes getrakteerd. Veere werd voorzichtig wakker gemaakt en daarna mocht ze lekker badderen in de tummy tub. Nog even lekker knuffelen met papa en daarna was het tijd voor een dutje.

Lieve Veere, wat ontzettend fijn dat je inmiddels lekker bij papa en mama thuis bent! Groei maar goed en ik wens jullie alle geluk en gezondheid met jullie gezinnetje.

 

Van de ouders:

Onze lieve Veere.. Met 32 weken en 5 dagen braken de vliezen van mama. 24 uur later was jij er al, je wou niet meer wachten! Wat zijn we trots dat je het zo goed doet en grote stappen vooruit maakt 🙂 Een dag voor de fotoreportage mocht jouw sonde eruit en was het nog “wachten” totdat je van de monitor af mocht. Precies een week later ging je mee naar huis. Ontzettend blij met de mooie foto’s in het ziekenhuis, een waardevolle herinnering aan jouw eerste weken! Met heel veel dank aan Karin en stichting earlybirds 🙂

 

Earlybird Mik

Ik mocht op dinsdagochtend namens Stichting Earlybirds op bezoek bij dit kleine, dappere manneke: Mik. Mik is geboren na een zwangerschap van 26 weken en 6 dagen. Mama was al opgenomen in het MMC in Veldhoven, maar het weekend voordat Mik geboren werd kregen ze nog een weekendje Maastricht aangeboden. Helaas geen romantisch hotelletje en lekker slenteren door de straten van Maastricht, maar een weekendje MUMC+ omdat er in Veldhoven geen plaats op de NICU was. Gelukkig konden ze na een paar dagen weer terug naar Veldhoven (een stuk dichter bij huis dan Maastricht) en daar werd Mik de dag erna via een keizersnede geboren. Vlak voor we de reportage gepland hadden verhuisde Mik voor een paar dagen naar het WKZ in Utrecht omdat zijn ontlasting niet op gang kwam, gelukkig zette hij daar mooie stapjes vooruit, al heeft hij ook nog een longontsteking moeten overwinnen. Nadat ze weer terug in Veldhoven waren mocht ik op bezoek. Mik lag nog aan de CPAP, maar tijdens de verzorging mocht deze heel even af en hebben we snel een foto van zijn hele gezichtje kunnen maken. Tijdens het verschonen hield hij de vinger van mama stevig vast, zo lief om te zien! Na de verzorging mocht ik Mik lekker buidelen met mama. Een genietmomentje voor allebei.
Lieve Mik, je hebt al heel wat hobbels overwonnen, ik wens je alle kracht om ook de hobbels die nog komen te overwinnen en eroverheen te stappen alsof het kleine drempeltjes zijn. Iedere dag kleine stapjes vooruit en hopelijk mag je dan snel verhuizen naar een ziekenhuis in de buurt en daarna lekker naar huis met papa en mama. Heel veel geluk met jullie gezinnetje! Liefs, Karin

Earlybirds Fransliezio en tweeling Collin en Feline

Het is al een hele tijd geleden dat ik namens Stichting Earlybirds op bezoek mocht bij Fransliezio, Collin en Feline in het Laurentius ziekenhuis in Roermond. 

’s Morgens ging ik als eerste naar Fransliezio. Fransliezio werd al met 29 weken geboren en was 8 weekjes oud toen ik bij hem langsging om een mooie fotoreportage te maken. En wat deed hij het toch goed. We hebben mooie foto’s gemaakt van het hele gezin. De jongste grote broer vond het heerlijk om met hem te knuffelen en zijn handje vast te houden. Wat is het contrast van zo’n klein handje met de hand van grote broer toch mooi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nadat de eerste reportage was afgerond, mocht ik op bezoek bij Collin en Feline. Deze lieve tweeling werd met 34 weken geboren en was bijna 2 weken oud tijdens de reportage. En wat waren het toch een kanjers! Ze waren al van de monitor af en Feline mocht het ook zonder de sonde gaan proberen. Grote broer was heel lief voor zijn kleine broertje en zusje, ze werden overladen met de kusjes. Tijdens de gezinsfoto stal deze kleine charmeur de show met zijn geweldige lach. Daarna ging oma een blokje met het wandelen en hebben we de speciale band tussen een tweeling vast kunnen leggen, ze kropen heerlijk tegen elkaar aan toen ze naast elkaar in het tweelingnestje lagen. Zo mooi om te zien.

 

     

Voor Collin en Feline had ik een tweelingsetje van Stichting Earlybirds meegenomen. Deze vogeltjes worden gehaakt door vrijwilligsters en opgestuurd naar de keurmeesters van stichting (ook vrijwilligsters). De staartjes van de vogeltjes bootsen de navelstreng, ongeboren kindjes spelen met de navelstreng. Na de geboorte kunnen ze het staartje grijpen en vasthouden ipv hun sonde uit te trekken.

 

 

 

 

 

          

 

Earlybird Yosef

Een tijdje terug mocht ik bij Yosef op bezoek in het Laurentius ziekenhuis in Roermond. Yosef is geboren na een zwangerschap van precies 31 weken. Eerst heeft hij een tijdje in het MUMC+ in Maastricht gelegen, maar toen hij sterk genoeg was is hij met de ambulance naar Roermond verhuisd.

Toen ik de kamer binnenkwam lag Yosef heerlijk en tevreden bij papa op schoot. Daarna mocht hij in lekker badje, hij genoot van het warme water. Na het badje mocht hij lekker bij mama drinken. Zo mooi om de band tussen Yosef en zijn papa en mama te zien en hoe liefdevol ze naar Yosef keken. Nadat Yosef helemaal uitgeteld was kreeg hij de laatste voeding via de sonde en heb ik nog een paar mooie macro opnames kunnen maken terwijl hij al naar dromenland was vertrokken.

 

Op de dag dat ik de foto’s klaar had mocht Yosef naar huis. Dat blijft een heel fijn berichtje.

         

De ouders van Yosef hebben ook nog een mooi stukje geschreven:

Terugkijkend op een periode waarop je je niet kunt voorbereiden, een periode waarop je eigenlijk alleen maar bij je kindje wilt zijn en aan hem denkt, terwijl er zoveel te regelen valt en gesprekken met artsen worden gevoerd lukt het eigenlijk niet om verder of daarbuiten te denken. Zo enorm dankbaar zijn we dat de verpleegkundigen dit begrijpen en ons informeerde over early birds.

Niet alleen toen mijn hoofd er niet naar stond maar ook later toen we wat meer rust kregen.

Blij dat ik uiteindelijk toch de stap heb genomen gebruik hiervan te maken. Dankbaar voor de vele vrijwilligers en de mooie foto’s zijn we, en natuurlijk de gezondheid van onze zoon. Maar mensen van early birds, bedankt dat jullie dit bieden. Deze bijzondere periode door een mooie lens laten zien. Het helpt om zonder pijn op deze periode terug te kijken.

Karin, dankjewel dat je er voor ons was!

    

Klik hier voor meer informatie over Stichting Earlybirds of over het haken van earlybirdjes voor de stichting.

Earlybird Thuur

Earlybird Thuur

Ik werk als vrijwilliger voor Stichting Earlybirds. Stichting Earlybirds maakt fotoreportages in het ziekenhuis van te vroeg geboren kindjes. Het is iedere keer bijzonder om zo’n klein kindje te mogen fotograferen en hun verhaal te horen.

 

Vorige week mocht ik op bezoek bij Thuur. Thuur is geboren na een zwangerschap van precies 32 weken en een hele spannende bevalling. Toen de weeën met 31+6 weken begonnen zijn papa en mama naar het ziekenhuis in Roermond gegaan. De weeënremmers sloegen niet aan en ze zijn met de ambulance naar het ziekenhuis in Maastricht gebracht, omdat in Roermond kindjes vanaf een zwangerschapsduur van 32 weken opgevangen kunnen worden. In Maastricht aangekomen hielpen de nieuwe weeënremmers gelukkig wel eventjes, maar na middernacht zetten de weeën toch door. Omdat inmiddels de 32 weken grens was bereikt en omdat in Maastricht geen plaats was, mocht de kleine Thuur in Roermond geboren worden. Door een miscommunicatie duurde het 4 uur voordat ze door de ambulance opgehaald gehaald werden. Met 9 cm ontsluiting, heftige weeën en gillende sirenes raceten ze naar Roermond. Daar stond het team al klaar voor Thuur en werd hij heel snel geboren.

Tijdens de reportage deed Thuur het ontzettend goed. En papa en mama straalden helemaal van verliefdheid en trots. Ik kreeg zelfs een heel lief glimlachje van Thuur.

 

 

   

 

Lieve Thuur, groei maar goed zodat je snel met papa en mama naar huis mag. Ik wens je alle geluk en liefde.

Liefs, Karin

Alle earlybirdjes krijgen een ‘earlybirdje’ en een ‘nicu’. Deze vogeltjes worden door vrijwilligsters gehaakt en door speciale keurmeester gekeurd, gewassen en luchtdicht verpakt zodat ze meteen bij het kindje gelegd kunnen worden. De staartjes van de earlybirdjes en nicu’s bootsen de navelstreng. In de buik spelen kindjes heel vaak met de navelstreng. Na geboorte kunnen ze deze staartjes in hun handjes vasthouden en laten ze hopelijk het slangetje van hun sonde met rust. Klik hier voor meer informatie over Stichting Earlybirds.

Vind je het leuk om zelf earlybirdjes of nicu’s te gaan haken? Dan kun je je aanmelden op de facebookpagina ‘Earlybirdje’

Earlybirds Mason en Yfke

Op dinsdag 22 januari mocht ik mijn eerste twee Earlybird reportages van 2019 maken in het Viecurie ziekenhuis in Venlo, twee reportage met een bijzonder verhaal. Als eerste ging ik op bezoek bij Mason en daarna zou ik langsgaan bij een klein meisje. Eigenlijk werd Mason pas in februari 2019 verwacht, maar hij vond 2018 een mooier geboortejaar en werd op 28 december geboren in Maastricht. Begin januari werd hij al overgeplaatst naar Venlo omdat hij het zo goed deed.

Tijdens de reportage ging Mason lekker in badje. Hij genoot zichtbaar van het warme water. Na het badje kreeg hij nog een flesje en daarna was het tijd om op kraambezoek te gaan.

Aan het begin van de reportage vroeg de mama van Mason of het mogelijk was om ook foto’s van Mason en Yfke samen te maken. Voor Mason was het de eerste keer dat hij van de kamer ging om op bezoek te gaan bij Yfke. Beide mama’s kenden elkaar al van de middelbare school. Ze trouwden puur toevallig om dezelfde dag, zelfs de uitnodigingen voor de bruiloften hadden elkaar gekruist. Daarna kwamen ze elkaar tegen in Maastricht, waar Mason al geboren werd. En uiteindelijk samen in Venlo. Hoe bijzonder is dat?

Nadat we de reportage van Mason afgerond hadden, gingen we samen op kraambezoek bij Yfke. Nadat Mason te vroeg was geboren, vond de papa van Yfke dat het wel genoeg was met alle gelijkenissen. Maar Yfke dacht er anders over en kwam ook een paar weken eerder dan verwacht. Na het bezoek van Mason ging Yfke lekker in badje. Ze genoot van het warme water. Na het badje werd op de weegschaal een nieuwe mijlpaal bereikt: 2 kg! Daarna mocht ze nog even lekker bij mama oefenen met drinken. Moe en rozig konden we nog een paar prachtige macro opnames van Yfke maken. De dag van de reportage was de proefdruk van het geboortekaartje binnen gekomen. Wat een ontzettend lief kaartje! We maken nog een laatste foto van Yfke met haar geboortekaartje om de reportage af te ronden.

 

 

De mama van Yfke heeft ook nog een stukje geschreven voor de website van Stichting Earlybirds en dan wil ik ook nog even met jullie delen: 

 duidelijk dat het niet helemaal goed was. En we werden doorverwezen naar het ziekenhuis in Maastricht. Daar volgden meerdere onderzoeken. Toen werd al snel duidelijk dat de baarmoedermond niet meer geheel gesloten was en er  kans was op een vroeg geboorte ( 31 weken +1). Mama werd opgenomen en kreeg weeënremmers en longrijping.

Daar was ze dan… onze lieve, mooie, kleine kanjer. Donderdag 9 januari werd ze na wat hectische weken dan toch geboren bij een zwangerschap van 33 weken en 5 dagen. In de afgelopen weken hadden papa en mama al het gevoel dat je niet zou wachten tot de 40 weken. Maar we hadden niet verwacht dat we je al zo snel konden bewonderen. 

 

Na het verliezen van een gedeelte van de slijmprop toch maar voor controle naar het ziekenhuis. Dat was toch wel wat aan de vroege kant volgens de verloskundige.  Nadat ze in Venlo diverse onderzoeken hadden gedaan werd al snel

De dagen erna bleef het verder rustig. De kerst kwam eraan. En gelukkig mochten we op 1e kerstdag weer naar huis. Rustig aan doen dat was het advies. 3 januari werd mama weer opgenomen vanwege bloedingen. Deze keer mochten we gelukkig in Venlo blijven omdat we nu 33 weken zwanger waren. Na 2 dagen stopte de bloedingen en bleef wederom alles verder rustig. 

6 januari nog een controle en ik mocht naar huis. De baarmoederhals was zelfs weer langer dan voor we naar Maastricht gingen en de baarmoedermond was gesloten dus het zag er allemaal goed uit. Na 1,5 dag thuis geweest, braken dan ’s nachts toch de vliezen. De auto weer in en op naar het ziekenhuis. Weeënremmers doen ze niet meer dus het dan afwachten wat er verder gaat gebeuren. Na 1 rustige dag was je er de volgende nacht klaar voor. De bevalling begon door te zetten. En om 06:38 werd ons klein meisje geboren. Het was liefde op het eerste gezicht. Maar wat ben je klein. Je woog 1870 gram.  Gelukkig deed je het vanaf het eerste moment super.

De weken die volgende gingen we door met een lach en met een traan. Yfke deed en doet het nog steeds ontzettend goed. De afgelopen weken heeft ze al vele stappen overwonnen. Van het infuus af, van couveuse naar open couveuse naar een gewoon bedje en deze week hebben ze de sonde eruit gehaald. Het naar huis mogen komt nu heel erg dichtbij. Nu nog zorgen dat ze van de monitor komt en dan is het zover. En dit alles hadden we nooit gered zonder alle lieve zorgen van de verpleegkundige hier voor Yfke en de goede hulp, tips maar ook het luisterend oor voor papa en mama.

Wij zijn stichting Earlybirds en fotograaf Karin Lemmens ontzettend dankbaar voor het mooie aandenken. Met deze prachtige foto’s kunnen we terug kijken op een emotionele periode.         

Earlybird Calix

Het is alweer een tijdje geleden dat ik namens Stichting Earlybirds op bezoek mocht bij Calix, Calix is geboren met 26 weken.  En het is iedere keer weer heel bijzonder om bij zo’n klein kindje langs te gaan voor een reportage. De dag voor de reportage kreeg ik een berichtje van de ouders dat Calix het zo goed deed, dat hij al verhuisd was van Veldhoven naar Eindhoven.  

Voor de reportage was Calix al uitgebreid in badje geweest.Tijdens de reportage lag hij heerlijk bij papa op de buik. Speciaal voor mama deed Calix tussendoor toch even zijn oogjes open. 

 

Als ik op pad ga voor Stichting Earlybirds dan mag ik altijd een Earlybirdje en Nicu meenemen als cadeautje. Deze knuffeltjes worden door vrijwilligers gehaakt. De staartjes van de vogeltjes bootsen de navelstreng na en kindjes kunnen deze vasthouden en mee spelen. Hierdoor trekken ze de sonde minder snel uit. Nadat de birdjes gehaakt worden, worden ze door een keurmeester van Stichting Earlybirds gecontroleerd en gewassen volgens strenge eisen. Daarna worden ze luchtdicht verpakt en naar de fotografen verzonden. Ouders kunnen de birdjes dan meteen bij hun kindje leggen.

Birdjes die niet aan alle eisen voldoen worden afgekeurd voor de kleintjes (onder 2 jaar), maar zij mogen als brusje mee op reportage voor de oudere broers en zussen die vaak aanwezig zijn bij de reportage en het geweldig vinden als zij ook een birdje krijgen.

Ik probeer zelf altijd een paar birdjes mee te nemen, zodat ouders of brusjes zelf een setje kunnen uitzoeken. De meeste setjes hebben een kaartje met de naam en vaak een lieve boodschap van de haakster. Ik probeer hier ook altijd even een foto van te maken, zodat ik thuis de haakster kan laten weten dat haar setje uitgevlogen is en goed terecht gekomen is. Als ik foto’s online mag delen, dan kan ik ook laten zien waar het birdje terechtgekomen is.

Nadat ik de foto’s bewerkt heb zet ik ze in Shootproof, een andere vrijwilliger van Stichting Earlybirds controleert of alles aanwezig is en dan stuurt zij de link naar de ouders zodat ze de foto’s kunnen downloaden. Meestal heb ik tussendoor nog contact met de ouders en stuur ik een paar sneak peaks tijdens het bewerken.

 

Earlybird Kaja

Laatst mocht ik weer op pad voor Stichting Earlybirds. Het zijn altijd heel bijzondere reportages. Deze fotoreportage mocht ik maken in Venlo. Als ik op pad ga voor Earlybirds heb ik uiteraard altijd mijn cameratas met de camera en verschillende lenzen bij me. Maar ook een voorbeeld fotoalbum om de ouders te laten, wat flyers met informatie en uiteraard een Earlyird setje. Meestal neem ik verschillende setjes en laat ik de ouders kiezen welk setje ze het mooiste vinden. Voor een grote broer of zus heb ik ook een paar brusjes bij me en mogen zij ook een nieuw vriendje kiezen. 

De birdjes en nicu’s worden door vrijwilligersters gehaakt en door een (vrijwillige) keurmeester (heet) gewassen, gekeurd en vacuum verpakt. De haakster geeft het bridje en de nicu een naam en schrijft er vaak nog een lief briefje bij voor het kindje. Na het wassen moeten de briefjes dus weer aan de juiste setjes gekoppeld worden. Door deze strenge keuring en procedure van wassen en  verpakken kunnen de birdjes meteen bij de kindjes gelegd worden.

Tijdens de reportage probeer ik altijd een foto van het uitverkoren birdje te maken. Deze deel ik dan later op de besloten facebookgroep voor de haaksters. Als ik een foto van het kindje op social media mag delen, dan is dat helemaal super, anders een foto van het birdje alleen.

Als ouders toestemming geven om de foto’s op de website te delen, dan schrijf ik altijd een kort blog over de reportage. Vaak schrijven de ouders ook nog een stukje tekst over hun ervaring. Deze stuur ik dan naar de vrijwilligster die de website en social media beheert. Zij zorgt ervoor dat alle stukje geplaatst worden.

Je ziet dat er heel wat vrijwilligers betrokken zijn om een fotoreportage te maken. En dan heb ik nog een heleboel vrijwilligers niet genoemd, want de aanvragen die gedaan worden moeten naar de goede regio gestuurd worden, de planner koppelt de aanvraag aan een fotograaf. De bewerkte foto’s die na de fotoreportage in Shootproof geupload zijn moeten naar de ouders gestuurd worden. En dan zijn er nog de PRm het bestuur en noem maar op.

Hieronder staat nog het blog dat ik geschreven heb voor de website van Stichting Earlybirds en de het stukje van de ouders.

Van de ouders:
De hele zwangerschap was spannend. Kaja is van een tweelingzwangerschap en tussen de twee kindjes zat een bloedstolsel dat altijd bloedde. Met steeds de angst van een miskraam. Tot 8 weken ging het allemaal goed, maar in week 9 is een kindje overleden. De rest van de zwangerschap verliep zonder problemen, tot de nacht van 27 augustus toen het vruchtwater brak. In eerste instantie zijn we naar het ziekenhuis in Venlo gegaan, van daar werden we overgeplaatst naar Veldhoven. De 2 weken zonder vruchtwater in het ziekenhis waren spannend. Tot 15 september. Om 4.00 begon het met buikpijn en om 9.00 uur met persen. Het was nog even extra spannend omdat de couveuse nog niet klaar stond. Kaja is om 9.28 uur geboren en ze woog 1650 gram en was 41 cm lang. Na 14 uur was ze al sterk genoeg om zelf te ademen en had ze geen ondersteuning meer nodig. Na 4 dagen op de NICU in Veldhoven mocht Kaja al met de ambulance naar Venlo. De dag na de reportage mocht Kaja naar huis met een gewicht van 2900 gram en 49 cm. Ze heeft dan 4 dagen in Veldhoven gelegen en 41 dagen in Venlo.

Van de fotograaf:
Als ik op de kamer van Kaja kom zitten 2 stralende ouders op me te wachten: ze hebben net te horen gekregen dat Kaja de volgende dag naar huis mag. De zwangerschap van Kaja begon vol zorgen als een tweelingzwangerschap waarbij uiteindelijk een kindje na 9 weken overleden is. De laatste weken van de zwangerschap waren ook heel spannend omdat het vruchtwater al na 29 weken brak. Na 2 weken in het ziekenhuis is Kaja na een zwangerschap van 31 weken geboren. Maar dit meisje deed het vanaf het begin heel goed. De ouders vertelden trots dat ze al na 14 uur van de ademhalingsondersteuning af mocht en ze mocht al na 4 dagen van de NICU in Veldhoven naar Venlo verhuizen. Grote broer Kacper vond het in het begin een beetje spannend, maar hij heeft me heel goed geholpen om een birdje van Kaja uit zoeken en zelf was hij heel blij met zijn brusje. Kacper was echt een trotse grote broer en heel lief voor zijn kleine zusje. Kaja werd met kusje en aaitjes overladen. Wat een liefdevol gezin

Lieve Kaja, groei maar goed kleine meid! Ik wens je het allerbeste, samen met je grote broer Kacper en papa en mama!

        

« Oudere berichten

© 2024 Captured by Karin

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑