Het is alweer een tijdje geleden dat ik namens Stichting Earlybirds op bezoek mocht bij Calix, Calix is geboren met 26 weken. En het is iedere keer weer heel bijzonder om bij zo’n klein kindje langs te gaan voor een reportage. De dag voor de reportage kreeg ik een berichtje van de ouders dat Calix het zo goed deed, dat hij al verhuisd was van Veldhoven naar Eindhoven.
Voor de reportage was Calix al uitgebreid in badje geweest.Tijdens de reportage lag hij heerlijk bij papa op de buik. Speciaal voor mama deed Calix tussendoor toch even zijn oogjes open.
Als ik op pad ga voor Stichting Earlybirds dan mag ik altijd een Earlybirdje en Nicu meenemen als cadeautje. Deze knuffeltjes worden door vrijwilligers gehaakt. De staartjes van de vogeltjes bootsen de navelstreng na en kindjes kunnen deze vasthouden en mee spelen. Hierdoor trekken ze de sonde minder snel uit. Nadat de birdjes gehaakt worden, worden ze door een keurmeester van Stichting Earlybirds gecontroleerd en gewassen volgens strenge eisen. Daarna worden ze luchtdicht verpakt en naar de fotografen verzonden. Ouders kunnen de birdjes dan meteen bij hun kindje leggen.
Birdjes die niet aan alle eisen voldoen worden afgekeurd voor de kleintjes (onder 2 jaar), maar zij mogen als brusje mee op reportage voor de oudere broers en zussen die vaak aanwezig zijn bij de reportage en het geweldig vinden als zij ook een birdje krijgen.
Ik probeer zelf altijd een paar birdjes mee te nemen, zodat ouders of brusjes zelf een setje kunnen uitzoeken. De meeste setjes hebben een kaartje met de naam en vaak een lieve boodschap van de haakster. Ik probeer hier ook altijd even een foto van te maken, zodat ik thuis de haakster kan laten weten dat haar setje uitgevlogen is en goed terecht gekomen is. Als ik foto’s online mag delen, dan kan ik ook laten zien waar het birdje terechtgekomen is.
Nadat ik de foto’s bewerkt heb zet ik ze in Shootproof, een andere vrijwilliger van Stichting Earlybirds controleert of alles aanwezig is en dan stuurt zij de link naar de ouders zodat ze de foto’s kunnen downloaden. Meestal heb ik tussendoor nog contact met de ouders en stuur ik een paar sneak peaks tijdens het bewerken.
De birdjes en nicu’s worden door vrijwilligersters gehaakt en door een (vrijwillige) keurmeester (heet) gewassen, gekeurd en vacuum verpakt. De haakster geeft het bridje en de nicu een naam en schrijft er vaak nog een lief briefje bij voor het kindje. Na het wassen moeten de briefjes dus weer aan de juiste setjes gekoppeld worden. Door deze strenge keuring en procedure van wassen en verpakken kunnen de birdjes meteen bij de kindjes gelegd worden.
Tijdens de reportage probeer ik altijd een foto van het uitverkoren birdje te maken. Deze deel ik dan later op de besloten facebookgroep voor de haaksters. Als ik een foto van het kindje op social media mag delen, dan is dat helemaal super, anders een foto van het birdje alleen.
Je ziet dat er heel wat vrijwilligers betrokken zijn om een fotoreportage te maken. En dan heb ik nog een heleboel vrijwilligers niet genoemd, want de aanvragen die gedaan worden moeten naar de goede regio gestuurd worden, de planner koppelt de aanvraag aan een fotograaf. De bewerkte foto’s die na de fotoreportage in Shootproof geupload zijn moeten naar de ouders gestuurd worden. En dan zijn er nog de PRm het bestuur en noem maar op.
Hieronder staat nog het blog dat ik geschreven heb voor de website van 
Van de ouders:
Van de fotograaf:
Maar dit meisje deed het vanaf het begin heel goed. De ouders vertelden trots dat ze al na 14 uur van de ademhalingsondersteuning af mocht en ze mocht al na 4 dagen van de NICU in Veldhoven naar Venlo verhuizen. Grote broer Kacper vond het in het begin een beetje spannend, maar hij heeft me heel goed geholpen om een birdje van Kaja uit zoeken en zelf was hij heel blij met zijn brusje. Kacper was echt een trotse grote broer en heel lief voor zijn kleine zusje. Kaja werd met kusje en aaitjes overladen. Wat een liefdevol gezin
Van de ouders:
Heel fijn hoe subtiel Karin op de achtergrond aan het werk was terwijl wij de dagelijkse verzorging konden doen. Ze hield rekening met ons, de omgeving en de situatie. 
Ik mocht laatst weer op pad voor stichting Earlybirds. Deze keer weer naar het ziekenhuis in Venlo. Een ziekenhuis waar ik regelmatig en graag kom om een mooie fotoreportage te maken. 
Als ik foto’s mag maken van een te vroeg geboren kindje, mag ik altijd een gehaakt earlybirdje aan het kindje geven. Deze vogeltjes worden gehaakt door vrijwilligers, na een strenge kwaliteitscontrole worden ze verpakt en aan de fotografen meegegeven. 
Op een dinsdagochtend mocht ik op bezoek bij Jos. Jos werd met 30 weken en 6 dagen geboren. Op zijn geboortedag stond eigenlijk een gewone controle bij de verloskundige en daarna lekker winkelen op de planning, maar zijn moeder voelde al iets minder leven dan ze gewend was. Bij de controle werd besloten om voor de zekerheid een CTG te maken in het ziekenhuis in Venlo. 
Van de ouders:
Een tijdje terug mocht ik ook van Mikhael een fotoreportage maken namens Stichting Earlybirds. Het blog van Mikhael verschijnt deze ook op www.stichtingearlybirds.nl. Voor de ouders van Mikhael mocht ik ook een mooi album maken van deze reportage. Het is besteld en ik kan niet wachten tot ik het aan ze kan geven.
Net voor onze vakantie mocht ik nog een paar fotoreportages voor Stichting Earlybirds maken. Een van deze reportages was die van Pim. Wat een mooi kindje en wat een fijne sfeer op zijn kamer. Het voelde bijna alsof ik bij vrienden op kraambezoek was. Onderstaand blog verschijnt in de loop van komende week op de website van 
Pim werd na een zwangerschap van 34 weken geboren. Op het moment van de reportage lag hij in een gewoon bedje en mocht hij al bijna naar huis. Hij lag heerlijk te slapen onder een zelfgehaakt dekentje. De sfeer is de kamer was heel gezellig en liefdevol. Pim vond het prima om op te foto gaan en trakteerde ons op de mooiste gezichtuitdrukkingen. En dat terwijl hij door de hele reportage heen sliep: in zijn bedje, bij mama op de arm, bij papa op de arm. Ik vraag me of wat zijn favoriete plekje was.
Vandaag, precies op de uitgerekende datum, krijgen we de foto’s van Earlybirds, vrijwillig (!) gemaakt door Karin Lemmens. Het is een datum waar we maanden naar toe leefden, maar het liep een beetje anders. Onze zoon Pim werd 6 weken te vroeg geboren. Gelukkig ging het vanaf de geboorte erg goed met Pim. Maar het neemt niet weg, dat we zorgen hebben (gehad) en dat er ontzettend veel gebeurd is. Toen we net in het ziekenhuis lagen, hoorden we van de stichting Earlybirds, want er lag een heel lief gehaakt knuffeltje in de couveuse bij Pim. En we hoorden van de fotoshoot. Meteen meldden we ons aan, want het zag er naar uit dat we wel wat weekjes in het ziekenhuis moesten blijven met Pim. Het leek ons zo speciaal om hem hier vast te laten leggen door een fotograaf. Gelukkig vond Karin nog een gaatje in haar agenda. 
We zijn zo blij met de prachtige en bijzondere foto’s! En het is ook heel raar, dubbel en emotioneel om ze te zien. Juist vandaag, op die speciale datum. Hij zou er nu pas zijn…Maar we zijn heel dankbaar en bij dat Pim er al is en dat we al van hem genieten. 
De vroeggeboorte van Sam overviel ons natuurlijk, maar vanaf het begin hadden we er alle vertrouwen in dat het goed zou komen. Ondanks dat je de eerste weken natuurlijk geleefd wordt hebben we er ook van genoten, de earlybird shoot heeft daar ook mede aan bijgedragen. Een mooie toevoeging voor een bijzondere tijd die niet weggestopt moet worden en een mooi plekje binnen je herinneringen mag krijgen
